Վերլուծական

Արցախը Հայաստան է և վերջ։ Այս ճշմարտությունը վիճարկողները պետք է իմանան երկու բան։ Առաջինը հարցի էթնոբարոյական կողմն է։ Այն մարդն, ով նշածս ճշմարտությունը մի կողմ է դնում եւ այլ կերպ է մտածում, նա սեփական ինքնությունն ուսումնասիրելու ու պարզելու խնդիր ունի։ Տվյալ դեպքում նա չպետք է բազմակարծությունն ու խոսքի ազատությունը որպես մարդու հիմնարար իրավունք ներկայացնի ու մարդկանց «ուղեղները բռնաբարի»։ Դա նույնն է, որ ինչ-որ մեկն ասի, որ կորյունը ոչ թե առյուծի ձագն է, այլ՝ գայլի։ Ի դեպ, աշխարհում ցեղասպանությունների ժխտումը քրեականացնելու օրինագծերի հիմքում ընկած է հենց այն տրամաբանությունը, որ աշխարհում կան այնպիսի ճշմարտություններ, որոնց ժխտումը հանցանք է մարդկության դեմ։ Նույն կերպ կան ճշմարտություններ, որոնք մեր ազգային կյանքի հիմքն են կազմում ու խոսքի ազատության սկզբունքի վկայակոչմամբ չեն...